زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مناسب اقناعی





مناسب اقناعی، وصف دارای مناسبت بدوی و ظاهری می باشد.


۱ - تعریف



مناسب اقناعی، مقابل مناسب حقیقی ، وصفی است که در ابتدا با حکم مناسب به نظر می‌آید، ولی پس از دقت و تامل، عدم مناسبت و سازگاری آن با حکم روشن می‌گردد؛

۱.۱ - مثال


برای مثال ، در نگاه ابتدایی، علت حرمت خرید و فروش شراب و مردار ، وصف نجاست آن به نظر می‌آید، زیرا وصف نجاست با حرمت خرید و فروش مناسب است و نجاستِ چیزی، سبب عدم رغبت و تحقیر و نفرت مردم نسبت به آن می‌گردد، در حالی که خرید و فروش، با رغبت و اقبال مردم به چیزی سازگار است و چیزهایی که از نظر مردم پست و بی ارزش است، رغبتی به خرید و فروش آنها نیست. اما پس از دقت و تامل در این وصف ، مناسبت آن از بین می‌رود، زیرا به دست می‌آید که شارع نجاست را در مورد حکم عدم صحت نماز با لباس نجس ، مورد توجه قرار داده است، اما در مورد «عدم صحت بیع »، نجاست و عدم نجاست آن در نظر شارع معتبر نیست.
[۱] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۴، ص۹۴.
[۲] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۵، ص۱۶۲.


۲ - پانویس


 
۱. زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۴، ص۹۴.
۲. فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۵، ص۱۶۲.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مناسب اقناعی».

رده‌های این صفحه : مناسب




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.